Telogowie, mistycy i poeci debatowali przez stulecia, jak mog¹ wygl¹daæ anio³y
i kiedy mo¿emy je zobaczyæ? Dla artystów, bez w¹tpienia , anio³y s¹ widzialne i sposoby
ich przedstawienia zmienia³y siê, tak jak sztuka i spo³eczeñstwo zmienia³y siê
w ci¹gu wieków.
Mo¿emy spotkaæ obrazy uskrzydlonych istot - mê¿czyzn, kobiet i zwierz¹t w wielu
kulturach antycznych. Niektóre z tych "protoanio³ów" bardziej znane to monumentalne
uskrzydlone figury z pa³aców asyryjskich, rzymskie uskrzydlone istoty z
Pompejów, i w szczególnoœci grecka bogini Nike, reprezentuj¹ca kulturê klasyczn¹.
Przez wieki czyniono próby, by ustaliæ organizacjê anio³ów. Najczêœciej cytuje siê
tu dzie³o syryjskiego mnicha z V w.n.e., Pseudo Dionizego Aeropagity
"Hierachia niebieska".
W ksiêdze tej wymienia on trzy hierarchie po trzy chóry anielskie,
coraz mniej znacz¹ce:
(1) serafiny, cherubiny i trony (2) panowania, cnoty i potêgi (3) ksi¹¿êta,
archanio³y i anio³y . Pierwsza hierarchia s³u¿y, by adorowaæ Boga , druga kontempluje
wszechœwiat a trzecia zajmuje siê sprawami ludzi . W tej trzeciej hierarchii
ksi¹¿êta czuwaj¹ nad narodami, archanio³y zajmuj¹ siê lud¿mi w sytuacjach
nadzwyczajnych zaœ anio³owie funkcjonuj¹ jako stra¿nicy dnia codziennego.
Portrety anio³ów
"I widzia³em innego potê¿nego anio³a zstêpuj¹cego z nieba, odzianego w ob³ok,
z têcz¹ woko³o g³owy, którego oblicze jaœnia³o jak s³oñce, nogi zaœ jego by³y
jak s³upy ognia"
(Apokalipsa, 10,1)
Wyobra¿enia anio³ów rozwija³y siê poprzez wieki, od p³askich, eterycznych
i malowanych z³otem w Œredniowieczu , poprzez ca³kiem ju¿ realne i na t³ach
rzeczywistych w Renesansie do mocno zmys³owych w baroku.
Wspó³czesne obrazy kontynuuj¹ tradycjê przedstawiania anio³ów
i przekonanie, ¿e anio³y s¹ trwa³ym elementem sztuki.
Wiêkszoœæ anio³ów nie ma imienia i pe³ni sw¹ funkcjê nie szukaj¹c chwa³y ziemskiej
zadawalaj¹c siê s³aw¹ niebiesk¹. Pierwsze chrzeœcijañskie wyobra¿enia anio³ów
by³y wyidealizowane, lecz skromne. Szata w jednym lub dwu kolorach i jedyn¹ ozdob¹
s¹ skrzyd³a, Jednakowo¿ od pocz¹tku by³y anio³y traktowane specjalnie.
S¹ to Gabriel, Micha³ i Rafa³ (grecki Raphael). S¹ ubrani z przepychem i ksi¹¿êcymi
ozdobami i spe³niaj¹ wa¿ne funkcje w opowieœciach z Biblii.
W Starym i Nowym Testamencie jest wiele opisów anio³ów i pewne fragmenty z ich
udzia³em
sta³y siê podstaw¹ dla obrazów tworz¹cych wystrój koœcio³ów. Zaliczamy tu np.
Ofiarê Izaaka, Zwiastowanie, Narodziny Chrystusa, Zmartwychwstanie, Wniebowziêcie i
Sad Ostateczny. .
Pos³añcy niebiescy
"...zwiastujê wam radoœæ wielk¹, która bêdzie udzia³em wszystkiego ludu.
(Lukasz, 2,10)
Anio³owie s¹ przede wszystkim pos³añcami. S³owo anio³ pochodzi z greckiego
angelus - pose³, wys³annik, zwiastun. Jedn¹ ze scen malowanych najczêœciej
w sztuce chrzeœcijañskiej - i specjalnie ulubion¹ przez malarzy renesansu - jest
Zwiastowanie. Archanio³ Gabriel , m³odzian ze s³odkim obliczem, o piêknych
skrzyd³ach klêczy
przed Mari¹ trzymaj¹c ga³¹zkê lilii - symbol czystoœci Marii.
Go³êbica unosi siê nad Mari¹ i promieñ œwiat³a pada na
jej g³owê symbolizuj¹c niepokalane poczêcie.
W scenach Narodzenia mamy zwykle anio³ów lub chór anielski w niebiesiech nios¹cy wieœæ o
tym radosnym zdarzeniu pasterzom z okolicy.
Zastêpy anielskie
Artystom podoba³a siê mo¿liwoœæ przedstawiania wielkich grup anio³ów i odkrywanie
niezliczonych sposobów o¿ywiania i urozmaicania takich scen. Czasami
przedstawiali grupy anio³ów œciœniête wokó³ tronu niebieskiego na którym zasiada
Dziewica z Dzieci¹tkim, czyli tak zwana Maesta, bardzo czêsta w Œredniowieczu.
W innych przypadkach
anio³y pojawiaj¹ siê cebruj¹c wniebowziêcie Chrystusa zmartwychwsta³ego.
Czêsto widzimy zastêpy anielskie graj¹ce muzykê. Anio³y muzykuj¹ce
czêsto s¹ utrwalone w scenach zwi¹zanych z Wniebowziêciem Panny Marii.
Przedstawienie instrumentów muzycznych: tr¹b, harf, tamburynów w tych scenach
jest czêsto drobiazgowe i precyzyjne i dostarcza cennych informacji badaczom
dawnej muzyki.
Cherubiny
A kiedy ju¿ wypêdzi³ cz³owieka, postawi³ przed ogrodem Eden Cherubów....
Ksiêga Rodzaju (Genezis),3,24
Cherubin to nie Kupido ( rzymski bo¿ek mi³oœci przedstawiany
jako ch³opaczek z ³ukiem i strza³ami), jednak wizualnie jest czêsto nie
do odró¿nienia.
Kupid, znany Grekom jako Eros, jest symbolem mi³oœci
zmys³owej. Cherubin, bez w¹tpienia, ma znaczenie wy³¹cznie duchowe i niebiañskie.
Cherubiny nale¿¹ do drugiej grupy w hierarchii anio³ów i s¹ pierwszymi anio³ami
wymienionymi w Biblii, w ksiêdze Genezis.
W sztuce bizantyjskiej i w Europie œredniowiecznej przedstawienia
cherubinów zwykle s¹ ograniczone do samej twarzy, okr¹g³ej i stylizowanej
, ze skrzyde³kami. PóŸniej cherubiny rzadko nosz¹ ubrania, czêsciej s¹
ukwiecone. Zwykle s¹ t³uœciutkie, z ró¿owymi poœladkami i u¿ywane jako element
dekoracyjny zarówno w sztuce religijnej jak i mitologicznej.
Pojawiaj¹ siê czêsto wraz z Dzieci¹tkiem Jezus, towarzysz¹ Madonnie -
jak w s³ynnej Madonnie Sykstyñskiej Rafaela. Maria czêsto
dla podkreœlenia jej funkcji matki niebieskiej, otoczona jest przez mnóstwo
cherubinów igrah¹cych dooko³a niej jak dzieci.
|
Sposoby latania
...s³ysza³em szum ich skrzyde³ jak szum wielkich wód, jak g³os Wszechmocnego,
jak ha³as t³umu, jak wrzawa wojska; a gdy stanê³y, opuœci³y swoje skrzyd³a.
(Ezechiel 1,24)
W swych zadaniach poœredników miêdzy niebem i ziemi¹ anio³owie pos³uguj¹ siê
swymi skrzyd³ami, które je przenosz¹ z jednego œwiata do drugiego.
Kiedyœ wierzono, ¿e anio³y s¹ odpowiedzialne za obroty cia³ niebieskich.
Artyœci poprzez wieki pokazuj¹ lot anio³ów coraz dos³owniej.
A¿ do wieku IV anio³owie byli przedstawiani bez skrzyde³.
W malarstwie œredniowiecznym mo¿emy znale¿æ przdstawienia serafinów
z nale¿nymi im szeœcioma skrzyd³ami .
W Renesansie artyœci stopniowo opanowywali coraz lepiej techniki niezbêdne do
ukazywania anio³ów ze skrzyd³ami faktycznie umo¿liwiaj¹cymi im lot.
W tym celu studiowali lot ptaków, szczególnie z umiêœnionymi skrzyd³ami
jak gêsi i ³abêdzie.
Widoki lec¹cych anio³ów z ty³u lub z do³u staj¹ siê ulubionymi tematami
malarzy i lot anio³ów nie jest ju¿ naturalnym aktem bezcielesnego ducha
lecz zaczyna byæ przedstawiany jako rzeczywisty wysi³ek.
|
Bitwa miêdzy dobrem i z³em
...Szatan...ujrza³ w gêstwinie serafinów groŸnych miejsce, gdzie
razi³ miecz Micha³a, k³ad¹c ca³e oddzia³y za jednym zamachem.
(John Milton, Raj utracony VI, 313-319)
Z³o zdaje siê inspirowaæ malarzy i pisarzy bardziej ni¿ dobro.
W "Piekle" Dantego i "Raju utraconym" Miltona mamy malownicze
obrazy walki miêdzy anio³ami zbuntowanymi prowadzonymi przez Szatana
i dobrymi pod wodz¹ archanio³a Micha³a, (potem œw.Micha³a) ubranego w zbrojê
i wywijaj¹cego mieczem. Szatan czasami przyjmuje wygl¹d ludzki, lecz nawet
wtedy ma ogon i skórzaste skrzyd³a, czasami przedstawiany jest w postaci smoka.
W ksiêdze Apokalipsy mamy bardzo wyrazisty opis koñca œwiata i S¹du
Ostatecznego. Anio³owie dm¹cy w tr¹by, czterech jeŸdŸców Apokalipsy
i Chrystus s¹dz¹cy ¿ywych i umar³ych - to wizje wci¹¿ obecne w malarstwie.
Tak¿e wygnanie pierwszych grzeszników z raju przez uzbrojonego w miecz anio³a
i walka Jakuba z anio³em (pod któr¹ to postaci¹ objawi³ siê Bóg) - s¹ obecne na
niezliczonych obrazach.
|
Anio³ stró¿ i towarzysz
Wszystkie rzeczy widzialne tego œwiata sa ca³y czas pod piecz¹ anio³ów
(Œw.Augustyn)
Z dziewiêciu zastepów anielskich, tylko archanio³y i anio³y opiekuj¹ siê ludŸmi
podczas ich ¿ycia codziennego, s³uz¹c wsparciem i oddalaj¹c niebezpieczeñstwo.
Jest wiele opowieœci w Biblii o opiece anio³ów nad ludŸmi.
Rafa³ to idea³ anio³a-stró¿a. W biblijnej ksiêdze Tobiasza pod postaci¹ ludzk¹
opiekuje siê m³odym Tobiaszem, wyjednuje mu rêkê Sary i na koniec przywraca wzrok
staremu Tobiaszowi. Inna popularna scena ze Starego Testamentu, to ofiara Izaaka,
kiedy to anio³ w ostatniej chwili zatrzymuje rêkê Izaaka chc¹cego z³o¿yæ swego syna
w ofierze.
W scenach inspirowanych przez Nowy Testament anio³owie wspomagaj¹ Œwiêt¹ Rodzinê
w jej ucieczce do Egiptu, anio³ pozdrawia trzy Marie przy grobie Pana a tak¿e Œwiêty
Mateusz, jeden z czterech ewangelistów pisze sw¹ ewangeliê pod dyktando anio³a.
|
|